Geçmişin bugünde tekrar edegelmesi ile yaşarız çoğu zaman, bazen bunun pek de farkında olmadan… Kendimiz, diğerleri ve dünya hakkında sahip olduğumuz temel inanç ve düşünceler gözümüzü dünyaya açtığımızdan bu yana yaşadıklarımıza dayanır. Kimimiz bunun farkında yaşarız, kimimiz geçmiş yaşantıların bize miras bıraktığı olumsuz izleri değiştirmeye çalışır, çok azımız bunda başarılı oluruz. Bazı yaklaşımlara göre yetişkinlerle yapılan psikoterapi sürecinde; çocuklukta yaşanan olumsuz erken dönem deneyimleri (anne-babalık davranışları, okul ve/veya evdeki problematik yaşantılar, travmalar vb.) ile ilgili bireyin zihnindeki bilişler ve imajlar yeniden yapılandırılmaya çalışılır. Diğer bir deyişle bu olumsuz çocukluk yaşantılarının bireyin kişilik örgütlenmesi ve psikolojik gelişimi üzerindeki olumsuz etkisinin düzeltilmesi hedeflenir. Ancak doğal olarak yetişkinin evvel zamanlarındaki çocukluk yaşantılarının içine dönülüp doğrudan bir müdahalede bulunulamaz, bunun zamanı geçmiştir. Bu erken dönemdeki doğrudan müdahelenin mümkün olduğu tek yer ‘çocukluk’tur!
Şimdi çevrenizdeki çocuklara ve ergenlere bir de bu gözle bakın. Onların eğer varsa şimdi bugün ve buradaki psikolojik yönden marazlı eğilimlerinin (saldırgan, bağımlı, çekingen, takıntılı, mükemmeliyetçi, şüpheci, olgunlaşmamış, bebeksi, kırılgan vb.) yine bugünden doğrudan müdahale edilebilme ihtimallerini düşünün. ‘Daha sağlıklı, insancıl, akılcı, kendisiyle barışık ve çevresiyle dengeli bir uyum içinde nesiller nasıl yetiştirilir?’ sorunsalının bir boyutu da psikolojik sağlıklılık ve dayanıklılık. Bunun için ne kadar farkındayız ve bunun için ne yapıyoruz diye toplum olarak kendimize sormanın zamanıdır. İşte bu nedenle çocuk ve ergen psikoterapisine zamanında ihtiyaç duymuş ve bütüncül bir terapi sürecinden geçse bugün daha farklı ve sağlıklı tepkiler verebilecek yetişkinlere yerin üstünde rastlarsanız, hala çocuk olanlar için yapılabileceklerin çok fazla olduğunu daha kolaylıkla fark edebilirsiniz…
Yeni nesile bıraktığımız psikolojik miras ve çocukluk hatıraları bu denli kıymetliyken, ihtiyaç duyduğumuzda bir aile olarak psikolojik destek alabilelim. Çocuklarımızın mutlu ve başarılı geleceklerine yatırım misali, onlara hayatlarında olan bitenle daha güçlü ve etkili başa çıkma becerileri miras bırakmak için birlikte çabalayabiliriz. “Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk, hiçbir yere gitmiyor.” demiş ya Edip Cansever. Gelin çocuklarımızın başının üstüne ılıman bir iklime sahip güzel bir gökyüzü resmedelim.